Jak sadzić i pielęgnować seler?

Wskazówki i porady dotyczące zbierania selera naciowego w ogrodzie

Roślina warzywna uprawiana głównie ze względu na owoce o tej samej nazwie, seler może być również używany ze względu na aromatyczne liście i właściwości lecznicze.

Charakterystyka selera

Rodzaj: roślina warzywna
Wzrost: od 0 do 30 cm, od 30 do 60 cm, od 60 do 80 cm
Kolory kwiatów: kremowy, zielony
Nazwa owocu: seler zwyczajny
Pożądana wystawa: półcieniowany
Typ gleby: humus, świeży
Listowie: przestarzały
Wegetacja: dwuletnie
Konserwacja: częste podlewanie, łatwe w utrzymaniu
Odkażanie: nie
Choroby: rdza

Pochodzenie i cechy selera

ten seler (apium graveolens L. var. rapaceum) jest a roślina warzywna roślina zielna pochodząca z południowej Europy mierząca od 50 do 80 centymetrów i ogólnie spożywana jako warzywo.

ten liście selera są pachnące, białe kwiaty kwitną dopiero w drugim roku, a bulwiasta podstawa tworzy mięsistą, pulchną białą „kulę” o średnicy około dwudziestu centymetrów, która jest jadalna i waży od 800 gramów do jednego kilograma. Owoc korzenia selera znany jest również pod nazwami selera kulkowego lub selera rzepakowego.

To warzywo korzeniowe jest łatwe w uprawie i bardzo dobrze utrzymuje się przez zimę.

Korzystanie z selera

Seler to warzywa korzeniowe które można spożywać na surowo w postaci sałatek, w plastrach, tartych lub według bardzo popularnego przepisu: remoulade z selera. Można go również gotować jako zapiekankę, gulasz, zacieru, zupę, frytki, chipsy aperitif lub po prostu smażyć.

Jeśli chodzi o liście selera, o dość mocnym i gorzkim smaku, często wykorzystuje się je ze względu na swoje walory aromatyczne, w szczególności do nadania smaku zupom.

Bardzo niskokaloryczny seler jest warzywem bogatym w błonnik, witaminy, ale także potas i sole mineralne, co czyni go doskonałym sprzymierzeńcem w problemach sercowo-naczyniowych. Ma również właściwości lecznicze poprzez swoje właściwości trawienne, przeciwreumatyczne, tonizujące… ale także afrodyzjakalne!

Sadzenie i uprawa selera

W przeciwieństwie do selera naciowego seler ma bardzo rozwinięty korzeń i rzadkie liście. Do rozwoju roślina ta ceni sobie lekką, świeżą, głęboką, ale również próchniczą glebę, a także nasłonecznienie.

ten sadzonki selera są przeprowadzane pod koniec lutego i do kwietnia, pod ramą lub w szklarni. Aby zasiać w szkółce, trzeba poczekać do połowy kwietnia. Kiedy nasiona wykiełkują, co następuje piętnaście do dwudziestu dni później, konieczne jest przesadzenie, a nawet dwa, przed ostatecznym sadzeniem około połowy maja. Zalecana jest minimalna odległość 35 centymetrów między każdą rośliną i nie możemy zapominać, że seler sadzi się z kołnierzem znajdującym się na poziomie gruntu.

Pielęgnacja i zbiór selera

Aby utrzymać seler naciowy, warto je przykryć kompostem i słomą, ale także regularnie podlewać. Ciemnienie serca wskazywałoby na niedobór boru, a puste warzywo jest znakiem, że roślina otrzymała nadmiar nawozu.

Do opiekuj się selerem, ważne jest, aby pod koniec lata usunąć uszkodzone liście i korzonki.

Podczas zbiorów, które zwykle rozpoczynają się przed pierwszymi przymrozkami, korzenie należy pozostawić na dzień na ziemi, a następnie przechowywać w chłodnym i wilgotnym miejscu. Jeśli zima jest łagodna, seler może pozostać w ziemi pod warunkiem, że jest pokryty ściółką.

Choroby i szkodniki selera

W ogrodzie seler to roślina, która ma dwóch głównych wrogów:

Septoria plamistość liści, choroba, w wyniku której na liściach pojawiają się brązowe plamy i czarne kropki;
Mucha selerowa, której larwy niszczą liście.