Pokaż mi, jak wygląda twoja kora, a powiem ci, jakim jesteś drzewem. Bo jeśli drzewa różnią się porożem, to wyróżnia je także skórka, która może prezentować wiele kolorów: czerwoną, zieloną, białą, srebrną… Ta skórka też ma różną fakturę – puszystą, gładką, w łuskach… – a więc niż w swojej formie. Czy można rozpoznać jego istotę, a nawet przebić jego duszę po prostu patrząc na korę drzewa? Spróbujmy znaleźć 10 następujących odmian.
Kora drzewa
© J-F. MaheMoje długie, smukłe łodygi wykonane są z bardzo twardego i wytrzymałego drewna i mogą osiągnąć nawet 10 metrów. Twardy, zawsze jestem przycięty i suchy i przywykłem do dobrego efektu w budownictwie i meblach. Jestem… bambusem.
Kora drzewa
© J-F. MaheMoja kora jest olśniewająca bielą w porównaniu z bielą śniegu, który lubię, bo mimo smukłej sylwetki i wątłego ulistnienia bardzo dobrze aklimatyzuję się na dużych wysokościach! Wraz z wiekiem moja kora złuszcza się, a nawet może się zwijać. Ceniony jest w ziołolecznictwie za swoje właściwości oczyszczające. Jestem… brzozą.
Kora drzewa
© J-F. MaheJestem bardzo obecny w naszych lasach strefy umiarkowanej. Często dorastam na wysokich drzewach, a mój pień ma zwykle do 20 metrów wysokości. Po mojej gładkiej korze można rozpoznać bez nieprawidłowości, nawet po starości. Bardzo cienka, moja kora ma też ładny odcień prawie srebrzystej szarości. Jestem… bukiem.
Kora drzewa
© J-F. MaheMoja kora jest ciemnoczerwona, przypominająca małe jagody, które zdobią moje gałązki i które uwielbiają ptaki. Rosnę powoli, ale pewnie… niektóre z moich gatunków mają po kilkaset, a nawet tysiące lat! Jestem drzewem iglastym bez bycia drzewem iglastym. Jestem symbolem życia i śmierci. Jestem… cisem.
Kora drzewa
© J-F. MaheMoje twarde i gęste drewno wciąż nabiera burgundowego koloru, który charakteryzuje moje gałązki w ich młodym wieku. Ten kolor współgra z głęboką zielenią moich wiecznie zielonych liści. Rosnę w gronach, ale mogę też być ukształtowany w topiary. Moje liście są cenione za ich głęboki aromat, będąc jednocześnie uznanym symbolem zwycięstwa. Jestem… laurem.
Kora drzewa
© J-F. MaheUprawiam w żywopłotach lub w odosobnieniu. Jestem dzika lub uprawiana. Wystarczy się przyciąć, żeby moje pnie zaczęły znowu w cepe. Koszykarze doceniają moje młode przyssawki, zarówno proste, jak i elastyczne, których używają do ramek swoich koszy. Jesienią w moich gałęziach lubią rosnąć wiewiórki. Moja cienka, delikatnie nakrapiana kora jest dość srebrzysto-brązowa. Jestem… drzewem leszczyny.
Kora drzewa
© J-F. MaheMam wątły i smukły pień, który niesie bukiet delikatnych gałązek, które wiosną zdobią kwiaty, a latem chciwe owoce. Młoda, moja kora jest gładka i ma ładny burgundowy odcień, z wiekiem pęka i gęstnieje. W Azji moje drewno słynie ze zdolności odstraszania demonów. Jestem… brzoskwinią.
Kora drzewa
© J-F. MaheMój silny i energiczny pień potrafi wznosić się kilkadziesiąt metrów nad ziemią. Można mnie rozpoznać w szczególności po ochrowo-czerwonym kolorze mojej kory. Jestem drzewem iglastym używanym do ponownego zalesiania, a moje drewno jest następnie wykorzystywane w budownictwie i produkcji celulozy. Jestem… sosną szkocką.
Kora drzewa
© J-F. MaheJestem drzewem często niekochanym, bo nierozpoznanym. Jednak moje drewno - łatwe do drążenia - jest idealne do robienia małych, prymitywnych instrumentów dętych, podczas gdy moje owoce dają pyszną galaretkę i wino. Dzikie, moja obecność jest często oznaką obecności wód podziemnych. W niedawnej przebojowej powieści Little Wizards moje drewno służy do tworzenia różdżki o wielkiej mocy. Jestem… czarnym bzem.
