Jak sadzić i pielęgnować buddleia?

Nasze wskazówki dotyczące pielęgnacji tych pięknych kwiatów

Znany również jako „drzewo motyli”, ten masywny krzew doda koloru Twojemu ogrodowi. Szybko dowiedz się, jak go sadzić i pielęgnować na co dzień.

Charakterystyka Buddleia

Rodzaj: kwitnący krzew
Wzrost : do 10m
Kolor kwiatu: czerwony, biały, różowy, fioletowy, niebieski
Pożądana wystawa: słoneczny
Typ gleby: normalne, wapienne, kamieniste
Listowie: Wygasły
Konserwacja : Łatwe w utrzymaniu
Odkażacz: nie
Odmiany: buddleia Royal czerwony, buddleia Empire niebieski, buddleia Black knight

Pochodzenie i cechy buddleia

Zwany krzak motyla a nawet letni liliowy, buddleia (lub buddleja) rozmieszcza swoje ładne skupiska kolorowych kwiatów od lipca do października. Mało wymagająca i odporna, rozrasta się w ładnym krzaku i często jest uprawiana w izolacji lub jako ozdobny żywopłot.

Pochodzący z Azji, a zwłaszcza z nizin Himalajów, buddleia należy do rodziny Scrophulariaceae. Swój przydomek Drzewo Motyli zawdzięcza pachnącym gronom, które przyciągają motyle, a letnim bzu uderzające podobieństwo jego kwiatów, zarówno pod względem koloru, jak i kształtu, do bzu.

Rodzaj obejmuje 100 gatunków o różnych kolorach: białym, różowym, czerwonym, fioletowym i niebieskim. Najbardziej znane odmiany to Royal red (czerwony), Empire blue (niebieski), Black Knight (fioletowy) i White profusion (biały).

Został wprowadzony do Europy przez ojca Davida w 1869 roku. Roślina pozostawała nieznana w Europie do 1890 roku, kiedy to angielski botanik i lekarz Augustine Henry odkrył ją na nowo w prowincji Setchouan w Azji.

W XX wieku został znaleziony w wielu ogrodach rekreacyjnych. Bardzo dekoracyjny, z kwiatami w kształcie grona, jest to kwiat, który jest również bardzo ładny w bukiecie i szczególnie dobrze trzyma się w wazonie.

Jeśli osiąga dorosłe rozmiary w ciągu 4 do 5 lat, jego żywotność jest bardzo krótka, najpóźniej około dziesięciu lat.

Aby to wiedzieć kwiaty buddleia są bardzo trujące dla zwierząt w przypadku spożycia.

Sadzenie buddleia

Nasiona Buddleia mogą być łatwo i naturalnie transportowane na rozległych obszarach, zarówno wiatrem, jak i wodą. Kilka uśpionych nasion może pozostać w glebie przez kilka lat, zanim wykiełkują.

Roślina jest uważana za inwazyjną, ponieważ z sadzonek buddleia mogą bardzo szybko skolonizować nowe miejsca w twoim ogrodzie. Aby ograniczyć kolonizację, ogranicz mechanicznie za pomocą odpowiednich narzędzi (kilkaf, sekator itp.) jej uprawę w ogrodzie.

Aby uzyskać obfite kwitnienie, wskazane jest:zainstaluj buddleia w nasłonecznionym miejscu. Bez względu na rodzaj gleby dobrze rozwija się również na glebach wapiennych i kamienistych, stąd jej klasyfikacja jako rośliny inwazyjnej. Należy jednak unikać sadzenia jej w miejscu szczególnie narażonym na wiatr.

Zaleca się rozpoczęcie sadzenia jesienią, najlepiej w celu przyspieszenia regeneracji korzeni. Można ją również sadzić w doniczce wiosną, w marcu, pod warunkiem, że jest dobrze podlewana przez cały sezon letni.

Krzew szybko rosnący może osiągnąć 4-5 m we wszystkich kierunkach w ciągu zaledwie kilku lat, jeśli nie zostanie przycięty. Na odosobnionej plantacji preferowane jest stanowisko otwarte. Jako kwitnący żywopłot bardzo dobrze komponuje się z innymi krzewami, takimi jak ceanothe, weigelia czy meksykańska pomarańcza.

Utrzymanie budlei

Bardzo łatwa w utrzymaniu, buddleia to krzew odporny na zimno nawet przy temperaturach do -20°C. Jest również odporny na suszę i warunki atmosferyczne oraz nie ma wrogów ani chorób. Dlatego wymaga niewielkiej pielęgnacji i podlewania.

Przycina się ją głównie w celu zmiany rozmiaru, poprawy kwitnienia lub odmłodzenia. W tym drugim przypadku nie wahaj się szczerze obcinać gałęzi między listopadem a marcem. Jego regeneracja i kwitnienie będą intensywniejsze.

Budleia rozmnaża się przez sadzonki pod koniec lata lub zimą. Najlepiej zdecydować się na cięcia pięty. Weź mały kawałek kory z głównej gałęzi, do której przymocowane jest cięcie.

Choroby i szkodniki Buddleia

Wprowadzony gatunek buddleia szybko zaaklimatyzował się do klimatu europejskiego. Bardzo wytrzymały, jest niezwykle odporny na choroby i nie boi się pasożytów. Jego wytrzymałość sprawia, że jest również bardzo odporny na środki chwastobójcze.