Najem kolokacji prawie zawsze zawiera klauzulę solidarności
Aby zaoszczędzić pieniądze, cieszyć się towarzyskością lub dowiedzieć się o życiu zbiorowym, idealne jest wspólne zakwaterowanie. Jeśli nie ma konkretnych przepisów, lepiej poznać pewne elementy prawne, aby kolokacja odbyła się w spokoju.Każdy sygnatariusz jest najemcą
Wspólny apartament jest z mocy prawa traktowany jako najem przez kilku najemców. Jeżeli współlokatorzy wynajmują puste lokale, podlega to przepisom o porządku publicznym ustawy z dnia 6 lipca 1989 r., która reguluje czas trwania i treść umowy najmu. W przypadku wynajmu umeblowanego mieszkania obowiązkowa jest pisemna umowa najmu. Jego czas trwania jest automatycznie odnawiany na okres jednego roku. Każdy najemca musi podpisać umowę najmu. Właściciel zdecyduje, czy chce zawrzeć jedną, czy więcej umów najmu. W przypadku przybycia współlokatora w trakcie najmu konieczne będzie albo podpisanie aneksu do umowy najmu, aby prawa i obowiązki były takie same dla wszystkich, albo zawarcie nowej umowy.
Klauzula solidarności
Najem kolokacji prawie zawsze zawiera klauzulę solidarności, nawet jeśli nie jest to obowiązkowe. Jest to gwarancja otrzymania czynszu przez wynajmującego. Klauzula solidarności przewiduje, że jeśli jeden ze współlokatorów nie jest w stanie opłacić czynszu, pozostali muszą się tym zająć. Klauzula solidarności informuje również, że współsygnatariusz umowy, który składa wypowiedzenie, pozostaje zaangażowany z innymi do końca umowy. Uwaga, jeśli formuła „klauzula solidarności” nie zawsze występuje, ale może przybrać formę jednoznacznego zdania typu „każdy najemca odpowiada za całość czynszu do końca najmu”.
Opuszczenie lokalu na czas najmu
Z wyjątkiem szczególnych przypadków, współlokator może udzielić urlopu w okresie najmu pod warunkiem przestrzegania trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia i poinformowania właściciela listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Jeśli umowa najmu nie zawiera klauzuli wypowiedzenia w przypadku opuszczenia współlokatora, pozostali mogą nadal mieszkać w lokalu. Aby odzyskać swoją część kaucji, współlokator będzie musiał poczekać do wygaśnięcia umowy najmu. Może być również zobowiązany do uregulowania wszelkich niespłaconych długów wobec właściciela. Warto wiedzieć, że w przypadku odejścia współlokatora wynajmujący nie jest zobowiązany do przyjęcia proponowanej zamiany.
Podnajem: niebezpieczna praktyka
Wiele najmu dla wielu najemców jest realizowanych tylko z jednym lub dwoma sygnatariuszami umowy. Najemcy, którzy nie podpisali umowy najmu, nie są zatem prawnie związani żadnymi zobowiązaniami wobec właściciela. W zamian ryzykują utratę jakichkolwiek praw, jeśli dzierżawcy udzielą urlopu. Ci „współlokatorzy” niebędący sygnatariuszami stają się „podlokatorami”, gdy tylko zapłacą swój udział. Jeżeli dozwolone jest bezpłatne zakwaterowanie, w większości umów najmu zakazane jest istnienie wynagrodzenia finansowego między najemcą a podnajemcą. Naraża najemców na natychmiastowe wypowiedzenie i eksmisję wszystkich lokatorów, jeśli właściciel jest świadomy sytuacji.Ubezpieczenie i podatek mieszkaniowy
Jeśli chodzi o ubezpieczenie domu, lepiej jest, aby współlokatorzy wykupili ubezpieczenie razem z tym samym ubezpieczycielem. Zapobiegnie to ewentualnym konfliktom między ubezpieczycielami w przypadku roszczenia. Podatek mieszkaniowy, podobnie jak w przypadku klasycznego najmu, płaci się przez cały rok, nawet jeśli w ciągu roku nastąpiła przeprowadzka. W imieniu wszystkich mieszkańców, którzy są wspólnie odpowiedzialni za zapłatę, ustalany jest jeden podatek.