Dystrybucja to organizacja, przeplatanie się różnych części względem siebie. Upraszczając, jest to na ogół układ. Wyróżnimy dzień/noc, rodziców/dzieci, przestrzenie prywatne/publiczne… oraz nasłonecznienie pomieszczeń. Zadbamy wówczas o optymalizację przestrzeni łączących pokoje między nimi, czyli schodów, korytarzy i holi (w żargonie architektonicznym: prześwity).
Optymalne rozmieszczenie części: dobra ekspozycja
© Angelique BLANCW tym komfortowym domu o powierzchni 125 m2 nasłonecznienie zostało starannie przemyślane. Salon i kuchnia korzystają z promieni słonecznych wpadających z trzech okien wychodzących na południe, uprzywilejowanego punktu kardynalnego salonów. W ten sposób słońce zapewni zimą bezpłatny przyrost ciepła. Kuchnia, skierowana na południe/wschód, korzysta z naturalnego światła o poranku (będzie zorientowana na zachód dla światła dziennego pod koniec dnia). Pokoje są zorientowane na zachód, aby pod koniec wieczoru było bardziej umiarkowanie, co zapewnia wygodniejszy sen. Wreszcie na północ przedzielone są tzw. pomieszczenia „obsługowe”, czyli łazienka, pralnia, toalety i garaż. Piwnica posłuży jako izolacja termiczna między garażem a kuchnią.
Optymalne rozmieszczenie części: prześwity poziome
© Angelique BLANCW tym mieszkaniu o powierzchni 106,72 m2 specjalnie potraktowano poziome prześwity: holu i korytarza. Z reguły nie powinny one przekraczać 10% powierzchni mieszkalnej (tutaj stanowią tylko około 5%). Korytarz prowadzący do prywatnych pomieszczeń mieszkania ograniczony jest do jednego przejścia (jeden otwór drzwiowy), co odpowiada średniej szerokości 90 cm. Do mieszkania wchodzi się bezpośrednio z salonu, hol przedzielony jest pośrednio szafką RTV oraz częścią biurową. Jego szerokość odpowiada dwóm jednostkom przejścia, dwie osoby muszą być w stanie go przekroczyć, nie przeszkadzając sobie nawzajem.
Optymalne rozmieszczenie części: prześwity pionowe
© Angelique BLANCW tym bliźniaku o łącznej powierzchni 66,46 m2 zaprojektowano rozkład pomieszczeń według usytuowania prześwitu pionowego, przejścia łączącego oba poziomy lub klatki schodowej. Wybrany tutaj model to ¼ obrotu, zalecany do optymalizacji przestrzeni, ponieważ zajmuje niewiele miejsca, a zatem zwalnia powierzchnię podłogi. Jest umieszczony przy wejściu i przy ścianie, aby nie utrudniać ruchu, a jego dotarcie jest zgodne z rozkładem pomieszczeń na piętrze: dociera prawie do środka obszaru, który ma być obsługiwany, między dwiema sypialniami. Uwaga: unikniemy umieszczania sypialni dziecka nad salonem, aby nie zakłócały mu snu odgłosy dochodzące z tego pokoju.
