Jak sadzić i uprawiać rokitnik?

Rustykalne i odporne drzewo owocowe

Idealny do tworzenia żywopłotów obronnych dzięki swoim kolcom, rokitnik jest krzewem owocowym, którego owoce wykorzystuje się w szczególności do robienia dżemów. Dowiedz się, jak dbać o tę odporną roślinę!

Charakterystyka rokitnika zwyczajnego

Rodzaj: krzew owocowy
Wzrost : do 10m
Kolor kwiatu: Pomarańczowy czerwony
Pożądana wystawa: słoneczny
Typ gleby: normalne, przepuszczalne, piaszczyste, wapienne, suche, ubogie, kamieniste
Listowie: przedawniony
Utrzymanie : łatwy w utrzymaniu
Odkażacz: nie
Choroby i szkodniki: odliścianie gąsienic, łapanie w pułapkę

Pochodzenie i cechy rokitnika zwyczajnego

Rokitnik nazywany jest również wierzbą ciernistą lub kruszyną kruszyną. Jego łacińska nazwa to Hippophae rhamnoides. Jest to krzew korzeniowy o wysokości od 3 do 5 metrów, należący do rodziny Eléagnaceae. Rośnie w równym stopniu na wydmach przybrzeżnych, jak i w górach lub w strefach umiarkowanych lub subtropikalnych Azji i Europy.

Jego specyfika polega na tym, że jest w stanie wiązać azot w glebie, co pozwala mu rozwijać się w prawie wszystkich możliwych warunkach i glebach (piasek, ziemia doniczkowa itp.). Ma lekkie liście, owoce jadalne i bardzo kolorowe. Jest to roślina stosunkowo odporna, która potrafi przystosować się do najtrudniejszych warunków klimatycznych. Staje się bardzo pięknym krzewem, nawet bez szczególnego wysiłku i pielęgnacji.

Regularnie się mylimy rokitnik zwyczajny z drzewem truskawkowym. O każdej porze roku służy do ozdabiania bukietów i wnętrz.

W jego charakterystyce zauważamy, że ma gęsty port, lekko rozkloszowany z wieloma rozgałęzieniami i raczej ciernistymi szarymi gałęziami. Mają wydłużone i wąskie liście, na których widzimy srebrnoszary spód, całkiem podobny do liści wierzby. Kwiaty są żółte, wylęgają się zwykle w kwietniu i maju. Następnie dają pomarańczowo-czerwone jagody tylko kobietom. Rzeczywiście jest to krzew dwupienny. Wzdłuż gałązek widać bardzo zgrupowane owoce, zwłaszcza od września, po opadnięciu liści.

Sadzenie rokitnika

Rokitnik nie boi się suszy ani wilgoci, może się rozwijać na wszystkich rodzajach gleb (kamienistych, piaszczystych, gliniastych). Dzięki zdolności do wiązania azotu może, podobnie jak rośliny strączkowe, poprawiać każdą glebę.

Aby dobrze się rozwijał i przynosił owoce, ważne jest, aby był posadzony na słońcu. Jego idealna ekspozycja jest zwrócona na wiatr. Wysiewać wiosną, w kwietniu lub maju.

Konserwacja rokitnika

Nie jest konieczne przeprowadzanie jeden rozmiar rokitnika podczas owocowania. Gałęzie nie wystawione na słońce i znajdujące się na dole krzewu można usunąć. Zalecamy usunięcie przyssawek, które mogą być inwazyjne. Poza pierwszym rokiem nie trzeba go podlewać ani nawozić.

Zbieranie jest dość żmudne; dlatego powszechnie stosuje się zbieracze mechaniczne.

Choroby i szkodniki rokitnika

Z pewnością rokitnik zwyczajny jest bardzo wytrzymały i doskonale znosi zanieczyszczenia atmosferyczne do -30°C. Z drugiej strony nie oszczędzają go różne szkodniki i organizmy: gąsienice filofagiczne, mszyce i biedronki azjatyckie, a także roztocza. Różne choroby, takie jak zgorzelina i więdnięcie. Jej owocami ucztują ptaki i małe gryzonie.

Korzystanie z rokitnika

Używamy rokitnik zwyczajny dla różnych funkcji. Przede wszystkim ze względu na swoje kulinarne właściwości oraz bogactwo witaminy C, z której powstają soki, świeże i mrożone owoce oraz herbaty. Można go również przerabiać na kompoty i dżemy.

Leczniczo wytwarza się z nich olejki eteryczne, które można stosować w leczeniu różnych chorób wewnętrznych lub powierzchownych. Również w olejkach eterycznych wykorzystywane są do pielęgnacji ciała. Ale kruszyna kruszyna jest również bardzo piękną ozdobą, która zimą barwi paleniska. Jej czerwono-pomarańczowa kolorystyka nadaje jej piękny połysk, który jest szeroko stosowany do bukietów i dekoracji.